O crecemento do sector tecnolóxico en Galicia e o papel da dixitalización na cadea de valor dos residuos foron o tema central desta entrevista de esRadio a Cristina Vázquez, COO de TEIMAS, experta en trazabilidade e transferencia de residuos. Compartimos a transcrición da entrevista, lectura recomendada para coñecer máis sobre o traballo de TEIMAS.
Accede ao audio da entrevista en esRadio aquí.
esRadio (ER) — Dende hai uns anos o sector tecnolóxico —hardware, software, etc.— está a desenvolver en Galicia unha área empresarial moi importante que nos confire prestixio, riqueza e postos de traballo altamente cualificados. Diso imos falar con Cristina Vázquez, directora de operacións de TEIMAS. Bos días.
Cristina Vázquez (CV) — Bos días, Ignacio.
ER — Que fas en TEIMAS e dende cando?
CV — En TEIMAS desenvolvemos, dende 2008, un software que axuda a dixitalizar a cadea de valor dos residuos e así poder promover a economía circular e protexer a saúde das persoas. Os nosos clientes son tanto as empresas que producen grandes cantidades de residuos como as empresas que traballan na súa xestión e tratamento. O sector dos residuos ten moita burocracia e é moi importante rastrexar correctamente todos os envíos de residuos. É un sector clave para as políticas de sustentabilidade e economía circular.
ER — Ademais, a normativa que regula a actividade destas empresas é tremendamente complexa e cambiante, non?
CV - Efectivamente. Dende 2015 poderiamos dicir que estamos a vivir un “tsunami normativo”. Por unha banda, a normativa que vén de Europa, logo a de España, e dado que as competencias ambientais se traspasan ás comunidades autónomas, tamén hai normativa a nivel autonómico. É por iso que os nosos produtos están en constante evolución. Actualmente traballamos con uns 800 centros de xestión de residuos en España e con máis de trinta grandes grupos empresariais, o que supón miles de puntos de produción de residuos.
ER - Tes unha plataforma chamada Zero, non?
CV — Si, o noso software Zero axuda ás empresas nas súas políticas de economía circular. Mide a cantidade de residuos que producen e controla a súa trazabilidade. En base a isto, as empresas poden planificar e mellorar as súas políticas de sustentabilidade e economía circular. Hai empresas que xa o teñen todo ben controlado e auditado, pero moitas outras aínda están no inicio do camiño.
ER — Supoño que tamén consultorías para coñecer o impacto da túa pegada de carbono, non?
CV — Si, a pegada de carbono é un indicador ambiental que trata de representar o impacto que ten unha determinada actividade en canto á produción de gases de efecto invernadoiro. A nova versión de Zero inclúe, entre outras novidades, a medición detallada da pegada de carbono. Isto xera unha inmensa cantidade de datos e recorremos á tecnoloxía blockchain para gravalos. A trazabilidade verificada permite coñecer o percorrido dos residuos que se xeran e saber onde chegan.
ER — Ademais, entendo que cumprir a normativa aforra cartos, non é así?
CV - É certo. A dixitalización, independentemente do sector, sempre redunda nun aforro de custos. E concretamente no noso sector, se unha empresa é capaz de medir o impacto económico dos teus residuos —canto lle paga á empresa que os leva ou canto cobra por determinados materiais— poderá mellorar esa relación. Son fontes de ingresos ou, se mo permiten, fontes de “sen gastos” que moitas empresas esqueceron por completo.
ER — Chamoume a atención que o sector tecnolóxico adoitaba vender produtos pero agora vende servizos. Ti tamén o ves. Con isto, o cliente ten garantida a prestación do servizo pero tamén aforra custos de mantemento, non?
CV - Exactamente. É un modelo bastante estendido. Coñécese como “Software As A Service” ou Pago Por Uso. Hoxe está moi estendido pero cando comezamos en 2008, non tanto. Esta fórmula ten unhas vantaxes moi grandes para os clientes: non teñen que facer un investimento inicial demasiado elevado, non teñen que preocuparse polas copias de seguridade, a protección de datos, etc., porque todo iso forma parte das obrigas do provedor, que non teñen por que preocuparse por copias de seguridade, protección de datos, etc. neste caso de TEIMAS. Por outra banda, isto obríganos a ser permanentemente conscientes de aportar ese valor e satisfacer as necesidades do cliente.
ER — Vexo que a inmensa maioría dos que traballan en TEIMAS son xente nova, con formación... ¿Hai unha estratexia detrás ou xurdiu de xeito espontáneo?
CV — Home, creo que aquí en Galicia temos unha industria, diría bastante potente, aínda que algo agochada, por cuestións relacionadas co software en xeral e tamén co medio ambiente. Entón, creo que as dúas cousas son... Non sei se chamarnos polo, pero hai moito movemento en Galicia para poñer enriba da mesa o potencial que temos aquí, e creo que forma parte de un movemento, quizais un pouco maior.
ER- Claro. Ei, e cantos sodes en TEIMAS? Máis ou menos.
CV — Pois en TEIMAS, neste momento, somos 45 persoas.
ER- Vaia!
CV — E só nos dedicamos a facer software para a parte de residuos, é dicir, a especialización é alta.
ER - Está moi claro. Oes, está a pasarvos como, a lo menos, di esa xente coa que falo do teu sector, que falta xente preparada e cualificada?
CV — Ben, creo que hai moita xente preparada e cualificada. Quero dicir: creo que as novas xeracións si veñen preparadas e cualificadas, pero o certo é que en moitos sectores, tanto o noso como noutros moitos, necesitas perfís bastante técnicos.
ER- Claro.
CV — ...E non están entre os máis dispoñibles porque tamén temos moita competencia fóra. Fóra refírome non só a Madrid e Barcelona, o que é típico, senón ao estranxeiro. Entón, é certo que, ás veces, é un pouco difícil atopar eses perfís. Pero vamos, que hai xente moi preparada.
ER — Iso é certo, non teño dúbida. O que pasa é que a demanda do teu sector sempre é infinitamente superior á oferta.
CV — Si, si, agora mesmo é complicado. Xa levamos uns anos complicados.
ER — E ademais, xa que agora podes "deslocalizarte", como se di no mundo dos negocios, e podes traballar desde calquera lugar para calquera empresa en calquera lugar do mundo, a competencia é moito maior, como dixeches.
CV — Claro, por iso vos digo que, no noso sector concretamente, non estamos a falar dun ámbito tan local, porque a contratación pode estar en calquera parte do mundo, pero a nosa xente formada en Galicia tamén se leva a calquera parte. parte do mundo, por así dicilo, traballando desde casa.
ER- Claro. Ei, e hai conciencia suficiente nas nosas empresas, e non me refiro só a Galicia porque seguro que tamén se traballa moito fóra de Galicia dentro do ámbito de España, hai conciencia das grandes empresas de que hai que dedicar recursos tanto económicos como persoais? para cumprir con esta normativa, se non queremos que che multen, e se renxen?
CV — Creo que cada vez máis. É dicir: as cousas aquí ás veces parecen ir por imposición, non? porque hai unha norma que o marca e, obviamente, as normas axudan a este impulso. Pero dende hai tempo, hai uns anos, detecto unha auténtica preocupación dentro das corporacións porque moitos outros factores xogan un papel. Inflúe a propia concienciación da xente, inflúe a súa imaxe cara aos investidores, a súa imaxe cara aos clientes, a propia normativa inflúen en nós... Inflúennos moitos factores que nos están a facer pasar dese "greenwashing" que escoitamos moitas veces á preocupación e dedicación real de recursos. E isto, obviamente, para nós é moi favorable.
ER - Está claro. E como estamos, Cristina, en comparación cos nosos compañeiros da Comunidade Económica Europea? Estamos moi atrás? Estamos ao mesmo nivel? Como estamos?
CV — Eu diría que en materia de normativa somos máis ou menos iguais, moitas veces incluso un pouco máis esixentes dentro de España que noutros países que, se cadra, podemos ter como referencia. O certo é que na dixitalización estamos un pouco atrasados, pero si vexo nos últimos anos, como vos dixen, un cambio nesta tendencia, e estou seguro de que este cambio non vai parar, porque todos os sinais indican que hai unha preocupación por iso.
ER — E iso lévame á última pregunta, Cristina. A ver: todo este tipo de actuacións por parte das empresas —contratarte, cumprindo a normativa vixente, normativa moi áxil pola contra na súa variación— custa cartos e hai que dedicarlle cartos. En que medida, fronte a outros países onde isto non se fai, e refírome basicamente a países alleos á Comunidade Económica Europea, ata que punto pode obstaculizar a nosa competitividade?
CV — Pois un dos motivos que tamén provoca toda a creación destes estándares e a promoción de novos materiais é precisamente pola dependencia doutros países. Aquí temos dous camiños: o primeiro, que unha tonelada de residuos acabe en lugares onde non debe acabar... —seguro que todos o vimos nalgúns programas de televisión, bueno, vertedoiros en terceiros países cuxo tratamento de residuos é moi prexudicial para a saúde das persoas— e doutro lado, a dependencia dos materiais, que tamén ten Europa noutros terceiros países. Así pois, parte da graza de todo este uso de materiais e residuos é, precisamente, deixar de depender de terceiros na medida do posible, e poder garantir procesos acordes co medio ambiente e coa saúde. do pobo. persoas.
ER—Si.
CV — Entón, nese sentido, creo que Europa está por diante por lei, pero a implantación demóstrase, como ben dis, investindo.
ER- Claro. E sobre todo porque, ademais, non debemos ser tan, digamos, contemplativos á hora de permitir importacións de produtos a Europa procedentes de países que non cumpren, nin de lonxe, esta normativa e non teñen intención de facelo. .
CV — Claro, hai na cadea de produción de materiais, e hai moitos anos que se avanzou moito, na parte dos residuos comezamos a seguir o camiño agora.
Foi e! Que boa necesidade facemos. Pois Cristina Vázquez, directora de operacións de TEIMAS. Moitas grazas por acompañarnos. Parabéns por esa plataforma Zero e a seguir traballando porque non valemos para nada máis.